صداي شما هم شنيده شد بانو...همان صداي مشترك...نمي دانم اين روزها كه مي گذرند ما آدم ها همصدا تر مي شويم يا همدرد تر-تركيب سختي است!- خوش به حالتان كه پنجره نداريد-پنجره هاي ما كه توي هجوم باد شكست ! -بدون پنجره هم مي گذرد بانو ؛غمتان نباشد...فقط بايد عادت كرد كه آسماني نداري كه روكني و حرفهات را بزني همين....دنبال چند وجب خاك مي گردم كه سرديش تن سرد و روح خسته ام را براي هميشه گرم كند...سراغ داريد؟ ....پنجره هاي شكسته ام ارزاني آنهايي كه بالي براي پريدن دارند...