از کامنت هايي که اخيرا و پس از سفر حامد در اين جا و آنجا ديده ام بر مي آيد که حامد فلسفه تازه اي براي زندگي يافته يا بافته است و آن لذت بردن است.

در اينکه اين فلسفه تازه حامد تا چه حد مکتوب است تا ملموس بحثي نمي کنم اما اينکه آدم به همه مسائل زندگي از قبيل شعر گفتن – در کامنتي که براي من گذاشته است – ، خوردن ، پوشيدن و ازدواج و عشق تنها به لذت بيانديشد شعاري زيبا بيش نيست.

لذت اگر با محدوديت قرين نباشد معني خود را از دست مي دهد انسان وقتي غرق در لذت ها مي شود به نخستين مقصدي که مي رسد ، پوچي است اما اگر لذت را با محدوديت قرين کند در مسير ميان لذت ها و محدوديت ها برخي استعدادهاي نهفته برخي رازهاي هستي برخي کمالات خفته را نيز کشف مي کند.

من از کامنت حامد اينگونه برداشت کردم که حامد حجاب را ابزار زيبايي مي داند و فقط در اين صورت آن را مي پسندد در حاليکه در واقع حجاب ابزار پوشاندن زيبايي است.

زيبايي متاع زن است نه ويژگي او . اگر همه زنان زيبا متاع خود را به رايگان در اختيار همگان قرار دهند اين متاع کم ارزش مي شود.

به نظر من حامد براي ابراز نظر در اين گونه مسائل هنوز بسيار جوان، خام و بي سواد است همانقدر که من در علم مهندسي، بتون، ساختمان و .. بي سوادم. اما هيچ گاه کسي از من نشنيده که درباره بتون اظهار نظر کنم بنابراين حامد نيز در حيطه اي که سواد و تخصص ندارد بهتر است از اظهار نظر خودداري کند چرا که علم ناقص گاه در نتيجه مشابه جهل کامل عمل مي کند.

توفيق روزافزون حامد نازنين را در امور مهندسي ساختمان آرزومندم