مي دانم كه هيچ گاه نخواهم توانست از تو تشكر كنم

به خاطر اينكه مرا پدر كردي..

به خاطر اينكه پسري كامل و سالم و زيبا برايم آوردي

به خاطر اينكه ابوعلي را به نام هاي من افزودي

به خاطر اينكه همه ناملايمات را تحمل كردي و شادي ها را در چشم من چند برابر بزرگ كردي

به خاطر اينكه شب ها بدون اينكه من متوجه شوم نوزادم را بزرگ كردي تا عصاي پيريم شود

به خاطر اينكه همه دردهايت را از من پنهان مي كني تا من فقط لبخندهاي روشن تر از تو ببينم

به خاطر اينكه تمام آسايش و آرامش خود را فداي سلامتي فرزندم مي كني

به خاطر اينكه براي اعتلاي نام خانوادگي " پرسا " تمام توان جسمي و رواني آخرين دختر " ابراهيمي " را مايه مي گذاري

به خاطر اينکه ..

بگذريم .

فقط بدان که بيشتر از هر زمان ديگري و به دلايل بسيار زياد تازه اي:

دوستت دارم