اين روزها حال و هواي عجيبي دارم
بيش از هر زمان ديگري احساس مردانگي مي كنم و اين حرف مرا فقط كسي مي فهمد كه معناي پدر بودن را تجربه كرده باشد..
پيش از اين فكر مي كردم مراحل زندگي يعني مشكلاتي كه انسان پشت سر مي گذارد و در آتش آنها گداخته مي شود و تجربه كسب مي كند اما راستش را بخواهي اين نظريه ام را خودم به خاطر تجاربي كه كسب كردم باطل كردم و اينك معتقدم مراحل زندگي را ازدواج، بچه دار شدن و .. تعيين مي كنند زيرا بعد از هر يك از اين مراحل چنان تغيير شگرفي در شخصيت و مكنونات روحيم يافته ام كه با هيچ يك از تجارب كسب شده در مراحل مختلف زندگي قابل قياس نيستند.
پدر شدن از همين مقوله است.. احساس مسووليتي مضاعف و در عين حال لذت بخش؛ من نمي دانم چطور مي توانم زايل شدن خستگي يك روز سنگين كاري به سبب مشاهده لبخند مبهم يك نوزاد را برايت توضيح دهم و اين خاصيت مرحله پدري است و در اين مجال چاره اي جز اين ندارم كه همانند تو سجده شكر به جاي آورم و از خداوندي كه مرا سزاوار تجربه اين مرحله زيبا، شگفت آور و لذتبخش كرد، تشكر و اظهار عبوديت كنم.
خدايا ممنونم
