***

نیمه شب

               خطوط کاغذ عجیب با قلم موازی بود

               آرام دفتر را بستم.

 

صبح

         با صدای گریه ی شعری از خواب می پرم.

         دفتر را باز می کنم:

                                      از قلم خون می چکد...

 

نوشته شده در سه شنبه 85/2/5ساعت 11:28 عصر توسط اعظم ابراهیمی نظرات ( ) |