همراه با احسان پرسا غزلی به مناسبت دو سالگی پناه گاه تقدیم می شود: بخند لیلی ِ مجنون، بخند و آه بکش و عشق را به تلاقی ِ این دو راه بکش برای عشق نیازی به قیس نیست، دلی برای سینه ی لیلای بی پناه بکش سپس ورق بزن، آنجا که چشم آهوهاست دو چشم میشی ِ نم دار ِ دل سیاه بکش ورق بزن، برس آنجا که کاسه می شکنند به جای کاسه دلی تنگ و خیرخواه بکش ورق بزن، برس آنجا که ماه در برکه ست به جای برکه در آیینه روی ماه بکش برای خاطره ها هم جنازه لازم نیست به روی یک گل خشکیده بارگاه بکش همین.. تمام ! فقط روی جلد دفتر خود به جای لیلی و مجنون " پناهگاه " بکش
نوشته شده در یکشنبه 85/9/12ساعت
10:50 عصر توسط اعظم ابراهیمی نظرات ( ) |
Design By : Pars Skin |