چله می نشینند پروانه ها

تا بار دیگر پیله تنهایی ببافند

و آرزوی پرواز را به گل ها بسپارند

..

ابرها قطرات افسوس را بر گل های سر به خاک گرفته می پاشند

تا زیبایی را دفن کنند

عشق را دفن کنند

و رنج را دفن کنند

..

جهان بعد از تو عشق را نمی فهمد،

نه آفتاب دارد

نه آفتابگردان!

 

نوشته شده در چهارشنبه 87/2/4ساعت 5:30 عصر توسط اعظم ابراهیمی نظرات ( 63 ) |