پنج شنبه ساعت 5:20 عصر هشت دی 1384 یه بهونه بود

بهونه یه عشق

یه عشق پاک

یه عشق آروم

عشقی که با دستای ناز تو  چیده شد

عشقی که محال بود

عشقی که امکان نداشت

و حالا داریم تو یه دوره ناممکن از عشق زندگی می کنیم

حالا می فهمیم خدا همراهمون بود

و می خوایم که باهامون بمونه

..

سرانگشت تو پر از نوازش های عاشقانه است

و هنوز هم مسیر جاری شدن عشق رو تعیین می کنه

هنوز هم عشق تپش قلب میاره

احساس ناباوری داریم

لحظه دیدار

" لحظه دیدار نزدیک است

باز من دیوانه ام مستم

باز می لرزد دلم دستم

باز گویی در جهان دیگری هستم"

..

احساس شادی داریم

احساسی فراتر از خوشبختی

فراتر از احساس

فراتر از زندگی

و فراتر از این کره خاکی

یه حس ناب

یه حس آسمونی

 

 

نوشته شده در شنبه 86/10/8ساعت 12:0 صبح توسط اعظم ابراهیمی نظرات ( 19 ) |